امروز سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲
دسته بندی سایت
محبوب ترین ها
پرفروش ترین ها
برچسب های مهم
پیوند ها
مقدمه
همراه با پيشرفت سيستمهاي كامپيوتري و ظهور CPU هاي قويتر، باسهاي ارتباطي اجزاء كامپيوتري نيز، دچار تغيير و تحول شدهاند. باس اولين كامپيوترهاي IBM ، باس XT ي 8 بيتي بود. با ظهور CPU هاي 16 بيتي اين باس جاي خود را به باس AT يا ISA ي 16 بيتي با فركانس كاري 8 مگاهرتز داد. ظهور CPU هاي 32 بيتي و كاربردهاي سريع گرافيكي از يك طرف و مشكلات باس ISA از طرف ديگر، سازندگان كامپيوتر را بر آن داشت كه به فكر ايجاد يك باس جديد و سريع باشند. بدين ترتيب باسهايي نظير IBM Micro Channel و EISA معرفي شدند كه 32 بيتي بودند. اين باسها داراي سرعت بيشتري نسبت به ISA بودند و بسياري از مشكلات آن را برطرف كرده بودند ولي باز داراي مشكلاتي بودند. مثلا IBM Micro Channel با ISA سازگار نبود و EISA داراي سازگاري الكترومغناطيسي خوبي نبود.
براي افزايش سرعت مخصوصا براي كارتهاي گرافيكي يك روش اين است كه به جاي اينكه كارتها از طريق اسلاتهاي توسعه نظير ISA به كامپيوتر وصل شوند بطور مستقيم به باس محلي كامپيوتر وصل گردند و بدين ترتيب چندين باس محلي بوجود آمد كه از جمله مهمترين آنها ميتوان به باس VESA يا VLBUS اشاره نمود. بوسيله اين باس ميتوان حداكثر 3 كارت را به باس محلي CPU وصل نمود.
با روي كار آمدن پردازنده پنتيوم و مشكلات موجود در گذرگاههاي قبلي، شركت اينتل به فكر طراحي يك باس استاندارد با سرعت و قدرت بالا افتاد. بدين ترتيب باس PCI معرفي گرديد كه براي دسترسي به اجزاي جانبي با همان سرعت باس محلي طراحي شده است.
باس محلي CPU به دو باس به اسم front side bus و backside bus تقسيم شده است.باس backside يك كانال سريع و مستقيم بين CPU و حافظه كش (مرتبه دوم) را فراهم ميكند.باس frontside از يك طرف حافظه سيستم را از طريق كنترلر حافظه به CPU وصل ميكند و از طرف ديگر باسهاي كامپيوتر نظير PCI ، ISA و … را به CPU و حافظه سيستم وصل مينمايد.در واقع اين كار باعث گرديده است كه وقتي CPU با حافظه كش كار ميكند، وسايل جانبي ديگر بتوانند به حافظه سيستم دسترسي پيدا كنند.
در اين پروژه سعي شده باس ISA به طور كامل مورد بررسي قرار گيرد كه به ترتيب مطالب فصول 1و 2 را تشكيل مي دهند. در اين فصول به طور مفصل مشخصات الكترونيكي اين باسها و نحوه ارتباط آنها با CPU بيان شده . اميد كه اين پروژه بتواند در تفهيم مطالب مذكور مفيد فايده قرار گيرد.
مقدمهاي بر كارت صوت
كارت صوت يكي از عناصر سخت افزاريست كه در كامپيوتر براي پخش و ضبط صدا به كار گرفته ميشود. قبل از مطرح شدن كارتهاي صدا، كامپيوترهاي شخصي براي پخش صدا، صرفاً قادر به استفاده از يك بلندگوي داخلي بودند كه از برد اصلي توان خود را ميگرفت. در اواخر سال 1980 استفاده از كارت صدا در كامپيوتر شروع و همزمان با آن تحولات گستردهاي در زمينه كامپيوترهاي چند رسانه اي ايجاد گرديد. در سال 1989 شركت Creative كارت صداي خود را به نام Cveative habs SamdBlaster Cerd عرضه نمود. در ادامه شركتهاي متعدد ديگري از قبيل Zotin Opti نيز توليدات خود را عرضه كردند.
مباني كارت صوت:
كارتهاي صوتي امروزي معمولاً داراي بخشهاي متفاوت نرسيدند:
1 ـ يك مبدل آنالوگ به ديجيتال (APC) براي صوت ورودي به كامپيوتر
2 ـ يك مبدل ديجيتال با آنالوگ (DAC) براي صوت خروجي از كامپيوتر
3 ـ يك پردازنده سيگنالهاي ديجيتال (DSP) كه مسئول انجام اغلب عمليات (محاسبات) مورد نظر است.
4 ـ حافظه ROM و يا Flash براي ذخيره سازي داده
5 ـ يك اينترفيس دستگاههاي موزيكال ديجيتالي (MIDI) براي اتصال دستگاههاي موزيك خارجي
6 ـ كانكتورهاي لازم براي اتصال به ميكروفون و يا بلندگو
7 ـ يك پورت خاص بازي براي اتصال Joystick
اغلب كارتهاي صوت امروزي از نوع PCI بوده و در يكي از اسلاتهاي آزاد برد اصلي (Main beard) نصب ميگردند. تا چندي پيش اغلب كارتهاي صوت از نوع ISA بودند. امروزه اكثر كامپيوترهاي جديد كارت صوت را به صورت يك تراشه و بر روي برد اصلي دارند. در اين نوع كامپيوترهاي جديد اسلاتي بر روي برد اصلي استفاده نشده است. و بدين ترتيب مي توان گفت كه يك اسلات صرفهجويي شده است. Sound Blaster Pro به عنوان يك استاندارد ندارد در دنياي كارتهاي صوت مطرح است. در زير يك نمونه از اين كارتها را ملاحظه ميكنيد.
اغلب توليدكنندگان كارت صوت از مجموعه تراشههاي مشابه استفاده ميكنند. پس از طراحي تراشههاي فوق توسط شركت مربوط توليدكنندگان كارت صوت. امكانات و قابليتهاي دلخواه خود را به آنها اضافه مينمايند.
كارت صوت را ميتوان به دستگاههاي زير متصل كرد:
هرفون
بلندگو (Speaker)
يك منبع ورودي آنالوگ نظير: ميكروفون ، راديو، ضبط صوت و CP Player.
يك منبع ورودي ديجيتال نظير CD-ROM
يك منبع آنالوگ خروجي نظير ضبط صوت
يك منبع ديجيتال خروجي مثل CD-WR
برچسب های مهم